1-ماهیچه سابکلاویوس: ماهیچه کوچکی است که شانه را به اولین دنده وصل می‌کند. این ماهیچه فقط در صورتی مفید بود که انسانها روی چهار دست و پا راه می‌رفتند. بعضی از افراد یکی و بعضی دیگر دو تا از این ماهیچه دارند. تعدادی نیز فاقد این ماهیچه هستند.

2-آپاندیس: این عضو به انسانهای اولیه در هضم گیاهان کمک می‌کرد. امروزه هر سال سیصد هزار آمریکایی آپاندیس خود را عمل می‌کنند (برمی‌دارند).

3-مجراهای شیر در مردان

4- دندانهای عقل: این دندانها به انسانهای اولیه که مقدار زیادی از گیاهان تغذیه می‌کردند در جویدن غذا کمک می‌کردند. امروزه فقط 5 درصد جمعیت دندانهای عقل سالمی دارند.

5-ماهیچه های گوش بیرونی: سه ماهیچه که به انسانهای اولیه اجازه می‌داد تا گوشهای خود را (مانند سگ و گربه) تکان دهند.

6- دنده گردن: دنده‌های کوچکی است که در یک درصد از انسانها مشاهده می‌شود و می‌تواند باعث مشکلات عصبی یا سرخرگی شود. این دنده‌ها باقیمانده عصر خزندگی در انسان هستند.

7-مژه سوم: پرندگان از این مژه برای حفاظت از چشم و پاک کردن گرد و غبار استفاده می‌کنند. انسانها قسمت کوچکی از این مژه را در داخل گوشه چشم خود دارند.

8-ماهیچه پالماریس: ماهیچه درازی است که از آرنج تا مچ کشیده شده. از این ماهیچه برای آویزان شدن و بالا رفتن استفاده می‌شده است. یازده درصد انسانها فاقد این ماهیچه هستند.

9-مو: درحالی که ابروها از ریزش عرق جلوگیری می‌کنند و یا اینکه موی صورت مردان ممکن است برای زنان جذاب باشد اکثر موهای بدن انسان هیچ کار خاصی انجام نمی‌دهند.

10-بلند کننده موی بدن: حیوانات با استفاده از این ماهیچه موهای خود را به منظور بیشتر گرم شدن یا ترساندن حیوانات دیگر پف می‌کنند. با کمک همین ماهیچه است که مو بر تن ما سیخ می‌شود!

11-ماهیچه پالانتاریس: این ماهیچه پا به میمون‌ها کمک می‌کند تا بتوانند با پای خود چنگ بزنند. 9 درصد از انسانها فاقد این ماهیچه هستند.

12-استخوان COCCYX: کنترل کننده دم حیوانات. حیوانات از دم برای تعادل یا ارتباط استفاده می‌کنند. خارج کردن این استخوان از بدن هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی‌کند.